Bipolar Bozukluk (Manik Depresif Atak) Olma Hikayem

Evet yaklaşık 2 senedir bipolar ile yaşıyorum. Ve bugün size kendi hastalık hikayemi anlatacağım.

2015 yılında 16 yaşında lise 2. sınıf öğrencisiydim.

Bir gün okuldan eve geldim. Çok yorgundum, zaten o hafta yazılı haftasıydı. Biraz dinlenmek için uyumuştum. Sonra uyandığımda sanki zihnim yerinde değildi. Çok korkuyordum. Kafamda tanımlayamadığım düşünceler bir oraya bir buraya koşturuyordu. Sonra ailem de bu durumu fark etti. Tabi onlar da tam olarak ne yapacaklarını bilmiyorlardı. Bense hala durumun farkında değildim. Sonra hastaneye götürdüler ve beni hastaneye yatırdılar. Doktorlar bir sürü ilaç verdi kullanmam için.

Evet, rahatsızlığımın adı Anksiyeteydi.

O günlerle hatırladığım şeylerden biri, hemşireler iğne yaparken ‘ben deli değilim’ diye bağırışımdı.

Sahi psikolojik rahatsızlığı olanlar deli mi oluyor?

Bir de o günlerde ailem hastaneye kitaplarımı getirdi. Çalışabiliyor muydum? Hayır ama çok korkuyordum. Bir daha okula gidemeyecek miyim diye, bir daha kafam ders almayacak diye.

Afyon’un en iyi ikinci lisesindeydim. Hep başarılıydım bugüne kadar ve sorsalar deseler ki en çok ne yordu bu hastalık sürecinde? Okuduğum liseye gidememek ve günden güne düşen derslerim beni çok yordu.

Neyse sonraları ben yine hasta oluyordum yılın belli zamanları. Bu süreçte bizimkiler de her yolu deniyorlardı. Hocalara kadar gittik. Okunmuş sular vb. şeyler oldu hayatımda. Bu konuda değinmek istediğim diğer bir konu ise “imanı güçlü olan depresyona girmez arkadaş”dır. Bu konuda daha ileriki zamanlarda size ciddi yazılar hazırlamak istiyorum.

Evet, bu süreçte ilaçlarımı düzenli kullanmalıydım. Tabii ama bazen hiç kullanmıyordum, bazense arada kullanıyordum. Bu çok büyük bir hataydı. Psikiyatrik hastalıklarda ilaç kullanma bilinci çok önemli!

Evet, daha sonraları da artık 18 yaşıma girdiğimden beri çocuk psikiyatriden erişkin psikiyatriye gitmeye başladım. Bu bipolarin öncesiydi. Yani bipolar tanısı konmadan önce daha farklı bir tanı konmuştu.

Ocak 2019, ben yine rahatsızlandım. Ama bu daha kötü ve şiddetliydi. Doktorlar bu sefer Bipolar dediler benim için. Bütün belirtileri gösteriyordum. Zihnîm çok karışıktı. Arada hayaller geliyordu gözümün önüne. Kendimi insan dışı kötü bir varlık sanıyordum genelde. Mani dönemlerinde insanlar benim gibi kötü bir varlık ya da peygamber Mehdi gibi sanabiliyorlar. Ben bu dönemde mani geçirmişim meğerse.

Tabi yine bu rahatsızlığı kabul etmek kolay olmadı.

Niye ben, neden ben diyordum.

İlaçlarımı ilk günler kullanmadım yine. İlaç kullanma bilinci ben de açıkçası hiç kolay oluşmadı. Sonra biraz bu rahatsızlığı araştırmaya başladım. Baya bir bilgi edindim. İlaçlar çok gerekli ve bipolar ciddi bir rahatsızlık ilk önce bunu kavramalıydım.

Ve sona doğru gelirken şunu belirtmek istiyorum.

Hayat size ne getirir bilemezsiniz ama ne götüreceğini siz belirlersiniz.

Bu yüzden hastalık geldi evet ama bana ne götürecek hatta ne getirebilir, buna ben karar veriyorum artık.

Kendi Farkındalık Sürecini Keşfeden Bir Hasta..