Anne Ve Babalar Dikkat Eksikliği Ve Hiperaktivite Bozukluğu (DEHB) Olan Çocuklarına Nasıl Yaklaşmalı?
Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu, çocukluk döneminde sık karşılaşılan nörogelişimsel bozukluklardan bir tanesidir.
Gelişimin erken dönemlerinde ortaya çıkar ve birçok alanda aksamalara yol açar. Genel olarak bireysel, toplumsal, eğitsel işlevlerde aksamalara yol açan gelişimsel yetersizliklerden söz edilebilir.
Dikkat Eksikliği Ve Hiperaktivite Bozukluğunun (DEHB) Belirtileri Nedir?
Dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğunun temel özellikleri arasında çocukluk döneminde başlayan dikkatsizlik, yaşa uygun olmayan aşırı hareketlilik ve dürtüsellik problemleri vardır.
Bozukluk tanısını alan çocuklarda tüm bulgular bir arada görülmeyebilir. Dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu olan çocukların bir kısmında aşırı hareketlilik ve dürtüsellik ile ilgili belirtiler ön plandayken bir kısmında dikkatsizlik ile ilgili şikayetler öne çıkar.
Bileşik tip denilen üçüncü ve en sık görülen türündeyse hiperaktivite ve dikkat eksikliği bir aradadır.
Bu bozukluğun nedeni henüz tam olarak açıklanamamakla beraber erken gelişim evrelerinde, çevresel ve genetik faktörlerin etkileşimiyle beraber nörogelişimsel bir aksama sonucu ortaya çıktığı düşünülmektedir.
Çocuk doğası gereği uzun süre dikkatini toplayamaz ve yine doğası gereği haraketli olması beklenilen bir durumdur. Bu doğallık ebeveyn ve çocuğun çevresi tarafından dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu olarak algılanmamalıdır.
Çocuğa bu tanının koyulabilmesi için çocuk psikiyatristi tarafından değerlendirilmesi gerekmektedir. Terapi süresince anne-baba, terapist ve öğretmenin iş birliği içinde olması önemli noktalardandır.
Dikkat eksikliği ve hiperaktivite tanısı alan çocukların ebeveynlerinin tutumu, çocuğun performansının nasıl gelişeceği üzerinde oldukça etkilidir. Ailelerin unutmaması gereken önemli faktörlerden bir tanesi; çocuğun, yeterince desteklenmesi ve yönlendirilmesiyle beraber çocuğun başarılı olacağıdır.
Ebeveynin çocuğun yaşadığı zorlukları görmesi ve çocuğu kabul etmesi, süreci kolaylaştıracak ve yaşanacak olan problemlerin azalmasına katkı sağlayacaktır.
Ayrıca; ev ,okul, günlük hayattaki kuralların belirlenmesi ve bunlara uyulması konusunda yapılacak düzenlemeler hem çocuk hem ebeveyn için uygun olacaktır.
Anne- babanın çocukla vakit geçirmesi, yaşına uygun oyunlar oynamasının süreci olumlu yönde etkileyeceği unutulmamalıdır. Aile çocuğun olumlu yönlerini görmeli ve çocuğu cesaretlendirip desteklemelidir.
Şahin, B., Bozkurt, A., & Karabekiroğlu, K. (2018). Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu Olan Çocuklarda Uyku Sorunları. Düzce Tıp Fakültesi Dergisi, 20(3), 81–86. Https://Doi.Org/10.18678/Dtfd.489684
Kültür, S. E. Ç., & Ad, H. (2017). Dehb Ve Yıkıcı Davranış Sorunlarının Tedavisinde Anne-Babalık Becerileri. 3(2), 106–114.